Δεν στέκομαι στον στόχο για ενεργειακές εισαγωγές 250 δις. δολαρίων ετησίως στην Ευρώπη από τις ΗΠΑ γιατί δεν μπορεί να εφαρμοσθεί. Το 2024 η ΕΕ εισήγαγε επίπεδα ρεκόρ σε αμερικανικό LNG και πετρέλαιο, ύψους 65 δις. δολαρίων φτάνοντας τόσο την προσφορά όσο και την ζήτηση στα όρια της. Πιστεύει κανείς ότι θα τετραπλασιαστούν αυτές οι ποσότητες επειδή το συμφώνησε η Φον ντερ Λαιεν σε ένα γήπεδο γκολφ με τον αμερικανό πρόεδρο; Προφανώς από σήμερα θα αρχίσουν τα «όνειρα» ότι θα κατακλυστούν τα ελληνικά σημεία υποδοχής αμερικανικού αερίου και θα γίνουμε «πύλη εισόδου», «αυξημένη γεωστρατηγική σημασία». Το θέμα που αφορά τους καταναλωτές, δηλαδή κυρίως την βιομηχανία είναι σε ποια τιμή. Πιθανή αύξηση τιμών αν οι δεσμεύσεις εισαγωγών υλοποιηθούν ανεξαρτήτως πραγματικής ανάγκης θα μετέτρεπαν την συμφωνία της Σκωτίας σε κωμωδία.
Η άλλη απόφαση με ελληνικό ενδιαφέρον αφορά το αλουμίνιο. Η Ελλάδα αποτελεί σημαντικό εξαγωγέα στις ΗΠΑ, καθώς διαθέτουμε έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς στην Ευρώπη, την Αλουμίνιο της Ελλάδας, του ομίλου Metlen.
Η διατήρηση του δασμού 50% στο ευρωπαϊκό αλουμίνιο αποκλείει ουσιαστικά τις ελληνικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ. Τρεις χώρες επηρεάζονται από αυτό. Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ελλάδα. Ποιος πονάει περισσότερο; Σίγουρα εμείς. Μάλιστα δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για αντίστοιχους δασμούς της ΕΕ στο αμερικανικό αλουμίνιο, άρα όχι μόνο χάνουμε μια σημαντική αγορά, αλλά διατηρείται ο ανταγωνισμός εντός των ευρωπαικών τειχών. Οι αγορές θα πανηγυρίσουν για τις επόμενες εβδομάδες, οι πολιτικοί ανακουφισμένοι θα πάνε διακοπές, αλλά το περιεχόμενο μιας κακής συμφωνίας δεν κρύβεται. Αργά ή γρήγορα θα αρχίσει να γεννά επιπτώσεις..
