Οι πληροφορίες που έρχονται από την Κύπρο είναι συγκεχυμένες σε σχέση με την ηλεκτρική διασύνδεση με την Ελλάδα, στο πλαίσιο του σχεδίου Great Sea Interconnector.
Από την μια η Κυπριακή κυβέρνηση εμφανίζεται να πιέζει την Ρυθμιστική Αρχή της (ΡΑΕΚ) ώστε να εγκρίνει την πληρωμή των 25 εκατ. ευρώ προς τον ΑΔΜΗΕ. Από την άλλη πληροφορίες κάνουν λόγο ότι η Κυπριακή κυβέρνηση είναι αυτή που κρατάει πίσω τις αποφάσεις, πιέζοντας την αντίστοιχη κυβέρνηση της Ελλάδας να ξεκαθαρίσει αν θα ξεπαγώσει την κατασκευή του έργου, που σύμφωνα με κυπριακές πηγές βρίσκεται καθηλωμένο λόγω τουρκικών απειλών. Και στην μέση όλων αυτών βρίσκεται ο ΑΔΜΗΕ, ο οποίος έχει ήδη εκταμιεύσει μετά τις αποφάσεις των δύο κυβερνήσεων περί τα 250 εκ. ευρώ, υπό την πίεση τόσο της γαλλικής Nexxans που έχει ήδη κατασκευάσει το καλώδιο και θέλει να πληρωθεί, αλλά και την Κομισιόν που έχει εγκρίνει ένα ποσό μαμούθ περί τα 600 εκ. ευρώ για το έργο και δεν το βλέπει να προχωράει.
Ο χρόνος πλέον είναι σαφές ότι μετράει αντίστροφα. ΑΔΜΗΕ και Nexxans είναι και οι δύο εταιρείες εισηγμένες σε χρηματιστήριο, έχουν μετόχους οι οποίοι βλέπουν το έργο να έχει εμπλακεί σε πολιτικά παιχνίδια και χάνουν την υπομονή τους. Η λήψη νομικών μέτρων κατά της ΡΑΕΚ μπορεί να είναι το απευκταίο σενάριο, αλλά πλέον έχει μπει εκ των πραγμάτων στο τραπέζι.
Δημιουργείται επίσης ένα πολύ πιο μεγάλο θέμα, από τα οικονομικά δεδομένα δύο ή περισσότερων εταιρειών. Και μόνο η πιθανότητα η κυπριακή κυβέρνηση να πιέζει την αντίστοιχη της Ελλάδας, μέσω ΡΑΕΚ και με αφορμή το καλώδιο, προκειμένου να σκληρύνει την στάση της προς την Τουρκία ή τέλος πάντων να την υπαγορεύσει έστω και σε έναν βαθμό, είναι μια κίνηση που δεν θα έχει πρόσφατο προηγούμενο. Άλλο να μην συμφωνείς με ένα έργο και να μην θέλεις να υλοποιηθεί και άλλο να το χρησιμοποιείς για να πιέσεις τον πιο στενό σου σύμμαχο να κάνει πράγματα σε χρόνο μη κατάλληλο στην εξωτερική του πολιτική.
