Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Βέρνης ισχυρίζονται ότι δεν απαιτείται επέκταση του δικτύου διανομής για να αυξηθεί το μερίδιο των ηλιακών φωτοβολταϊκών στα ενεργειακά συστήματα.
Αλλά προειδοποιούν ότι η αποστολή προτεραιότητας για φωτοβολταϊκά κατά τη διάρκεια των φορτίων αιχμής μπορεί να γίνει σοβαρό ζήτημα τα επόμενα χρόνια. Μεταξύ μιας σειράς συστάσεων, πρότειναν τη μείωση των φορτίων αιχμής με την ανάπτυξη συμπεριφοράς εξυπηρέτησης δικτύου με τους ιδιοκτήτες φωτοβολταϊκών συστημάτων να πρέπει να κάνουν αυτό που τους αναλογεί.
Στο έγγραφο «Συζήτηση: Προσεγγίσεις λύσεων για την ενσωμάτωση της ηλιακής ενέργειας στο δίκτυο », οι επιστήμονες εξήγησαν ότι η επέκταση του ευρωπαϊκού δικτύου, για παράδειγμα, δεν θα έλυνε το πρόβλημα της υπερβολικής έγχυσης ηλιακής ενέργειας στα δίκτυα κατά τη διάρκεια αιχμών φορτίου, κάτι που μπορεί να μην επιτρέψει να απορροφηθούν από το δίκτυο ούτε να πωληθούν στους καταναλωτές, λόγω έλλειψης αρκετής ζήτησης.
Η ερευνητική ομάδα πρότεινε μια σειρά εναλλακτικών μέτρων που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν οι καταναλωτές και οι φορείς εκμετάλλευσης δικτύου για να αποφύγουν την επέκταση του δικτύου. Είπαν ότι θα πρέπει να ενθαρρυνθεί μια γενική προσέγγιση κινήτρων για τη συμπεριφορά εξυπηρέτησης δικτύου.
Οι ώρες αιχμής
Για παράδειγμα, ισχυρίζονται ότι η αποστολή προτεραιότητας για Φ/Β μπορεί να αποφευχθεί κατά τις ώρες αιχμής, αναγκάζοντας έτσι τους διαχειριστές φωτοβολταϊκών συστημάτων να χρησιμοποιούν πλεονάζουσα ηλιακή ενέργεια για φόρτιση μπαταριών ή ηλεκτρικών οχημάτων (EV). Η αποστολή κατά προτεραιότητα ήταν ένα σημαντικό εργαλείο για τη διευκόλυνση της ενσωμάτωσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας στο παρελθόν. Συνίσταται στην ιεράρχηση της έγχυσης ενέργειας που παράγεται από καθαρές πηγές ενέργειας, αντισταθμίζοντας παράλληλα τη συμβατική παραγωγή ενέργειας.
Η ιδιοκατανάλωση
Θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνεται η αύξηση της ιδιοκατανάλωσης από τους ιδιοκτήτες φωτοβολταϊκών συστημάτων. « Ωστόσο, λείπει ένα τεχνικό πράγμα: Η ιδιοκατανάλωση δεν μειώνει απαραίτητα την πίεση στο δίκτυο – γι' αυτό πολλοί φορείς εκμετάλλευσης δικτύου δεν συμφωνούν με τους ισχύοντες κανονισμούς, οι οποίοι σε όλη την Ευρώπη υποστηρίζουν συνήθως την ιδιοκατανάλωση», δήλωσε ο εκ των συγγραφέων Christof Bucher. «Εάν κάνετε ιδιοκατανάλωση για το 95% του χρόνου, αλλά μια εβδομάδα το χρόνο είστε σε διακοπές και δεν κάνετε καμία ιδιοκατανάλωση, τότε ολόκληρη η υποδομή του δικτύου πρέπει να διαστασιολογηθεί για αυτήν τη μία εβδομάδα. Θα ήταν πολύ εύκολο να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχουν κίνητρα για να γίνει αυτό».
Οι ερευνητές προειδοποίησαν επίσης ότι η περικοπή των φωτοβολταικών θα είναι αναπόφευκτη στο μέλλον. «Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η περικοπή, αλλά όχι πολύ». «Ούτως ή άλλως, θα πρέπει να είναι μια οικονομική απόφαση κάθε μεμονωμένου διαχειριστή φωτοβολταϊκών συστημάτων. Σήμερα, το 50% των επενδύσεων ενίσχυσης του δικτύου διανομής δαπανάται για ίσως το 10% της πρόσθετης ηλιακής ενέργειας. Αυτό απέχει πολύ από το οικονομικό βέλτιστο».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ενθάρρυνση ενός οράματος για την ελεύθερη αγορά και η μείωση των επιδοτήσεων μπορεί να είναι μόνο μέρος της λύσης. « Υποθέτω ότι δεν θα είναι αρκετό καθώς μια ελεύθερη αγορά δεν θα έδινε απαραίτητα ένα τίμημα στην υποδομή», πρόσθεσε ο κ. Bucher. «Ως εκ τούτου, το βραχυπρόθεσμο όραμά μας είναι μάλλον μια μετατόπιση από τα τιμολόγια τροφοδοσίας που βασίζονται μόνο σε κιλοβάτ (FIT) σε υψηλότερα τιμολόγια για συστήματα που αποφεύγουν τις αιχμές έγχυσης ισχύος. Καθώς οι διαχειριστές συστημάτων δεν το κάνουν».
Εξήγησε επίσης ότι, με τη μη έγχυση του 50% της ενέργειας, τα περισσότερα συστήματα χάνουν λιγότερο από 5-10% της ενέργειας, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιοκατανάλωση. «Εάν στους διαχειριστές φωτοβολταϊκών συστημάτων προσφέρεται 20% υψηλότερη FIT για αυτού του είδους τον έλεγχο του συστήματος, θα πρέπει να λάβουν αυτήν την προσφορά», είπε. «Και, φυσικά, αυτό θα μπορούσε να εφαρμοστεί με ουδέτερο κόστος, με εκείνους που εγχέουν περισσότερη ισχύ να λαμβάνουν χαμηλότερο FIT.
«Κατά την άποψη των συγγραφέων, είναι πιο σκόπιμο να επενδύσουμε στην αποκεντρωμένη διαχείριση των κορυφών ισχύος παρά στην επέκταση του δικτύου διανομής», καταλήγει η εργασία.
