Στην τελική ευθεία, είναι, σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, η κατάθεση για διαβούλευση από τα συναρμόδια υπουργεία και φορείς, από τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) του σχεδίου, όπου θα “πατήσει” η ανάπτυξη της αγοράς βιομεθανίου, που άλλωστε προβλέπεται τόσο από το ΕΣΕΚ όσο κι από τις κοινοτικές οδηγίες. Να σημειωθεί ότι το βιομεθάνιο θεωρείται ο «πράσινος» αντικαταστάτης του φυσικού αερίου.
“Το πλαίσιο θα ορίζει τα θέματα παραγωγής ενσωματώνοντας το ευρωπαϊκό πλαίσιο χωρίς να μπαίνει σε πρόσθετες λεπτομέρειες” αναφέρουν οι ίδιες πηγές που σημειώνουν ότι βασική παράμετρος του νέου πλαισίου θα είναι η θεσμοθέτηση θετικών οικονομικών κινήτρων για τη συστηματική συλλογή αλλά και για την ενεργειακή αξιοποίηση των οργανικών αποβλήτων και τη μετατροπή των υφιστάμενων και συχνά υπολειτουργούντων μονάδων βιοαερίου σε μονάδες βιομεθανίου.
Σε σχέση, δε, με το καυτό ζήτημα των συνδέσεων με το δίκτυο, που “καίει” πολλές μονάδες, ειδικά μικρές, με βάση πληροφορίες, εξετάζεται να προωθηθεί ρύθμιση για τον επιμερισμό του κόστους σύνδεσης με το δίκτυο κατά 50%-50% μεταξύ παραγωγών και διαχειριστών.
Στις προκλήσεις συνολικά του κλάδου αναφέρθηκε ο Πρόεδρος του Δ.Σ και Γενικός Διευθυντής του ΚΑΠΕ ο κ. Δημήτριος Καρδοματέας μιλώντας στο συνέδριο «Ενεργειακή Αξιοποίηση Αποβλήτων Βιομάζα – Βιομεθάνιο 2025» τονίζοντας τη σημασία μιας νέας προσέγγισης στη διαχείριση των αποβλήτων
Παράλληλα, ο ο αντιπρόεδρος της ΡΑΑΕΥ με ευθύνη για τα απόβλητα, Καθηγητής Κωνσταντίνος Αραβώσης, σε πάνελ του ίδιου συνεδρίου εστίασε στα κίνητρα που πρέπει να υπάρξουν για συλλογή πρώτης ύλης. Σύμφωνα με όσα είπε το πρόβλημα είναι δομικό και ξεκινά από τη βάση της αλυσίδας: την παντελή απουσία θεσμικών ή οικονομικών εργαλείων που να καθιστούν ελκυστική για αγρότες, κτηνοτρόφους και βιομηχανίες τη διάθεση υπολειμμάτων για ενεργειακή χρήση. “Χωρίς συλλογή πρώτης ύλης, δεν μπορεί να υπάρξει βιομεθάνιο”, σημείωσε.
Παράλληλα, o Κώστας Αραβώσης επανέλαβε πως η Ελλάδα οφείλει να κάνει το επόμενο βήμα στη διαχείριση αποβλήτων με στόχο την ενεργειακή μετάβαση. “Δεν υπάρχει ούτε μία μονάδα ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων στη χώρα. Το βιομεθάνιο είναι μια τεχνολογία που μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα, με σαφή περιβαλλοντικά και ενεργειακά οφέλη”, δήλωσε τονίζοντας τη σημασία της επάρκειας σε πρώτη ύλη.
Ενστάσεις
Πάντως, όπως τόνισε ο ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Παραγωγών Βιοαερίου, Αλέξανδρος Υφαντής, σε πάνελ στο ίδιο συνέδριο τα προβλήματα είναι πολλά αλλά οι οιωνοί όχι και πολλοί θετικοί. Εξέφρασε, δε, τις ενστάσεις του για το μέχρι τώρα πλαίσιο, που έβαζε στην ίδια μοίρα τις μονάδες βιοαερίου με τις ΑΠΕ οδηγώντας τις σε οικονομικό αφανισμό, είτε λόγω περικοπών, είτε λόγω των τιμών καθώς μάλιστα οι μονάδες δεν λειτουργούν ως παραγωγοί υποκατάστατων λιπασμάτων ή ως βιο-διυλιστήρια.
“Τσουβαλιαστήκαμε σαν ΑΠΕ και μας επιβλήθηκε claw back. Ο κλάδος είναι σε απόλυτη απόγνωση. Το παλεύουμε ως σύνδεσμος αλλά θα απαιτήσει χρόνια η ανάπτυξη βιομεθανιου” τόνισε ο κ. Υφαντής.
“Κάθε Σαββατοκύριακο κλείνουν μονάδες λόγω των περικοπών στην έγχυση ισχύος. Έχουμε ζήτημα με διακοψιμότητα. Έχουμε 120 μεγαβάτ εγκατεστημένη ισχύ αλλά όλες τσουβαλιαστήκαμε με τις ΑΠΕ. Εμείς, όμως, είμαστε αδιάφοροι για ηλεκτροπαραγωγή. Αλλού είναι το μέλλον. Είναι στα λιπάσματα στη μετάβαση της γεωργίας για την επόμενη μέρα” είπε ο κ. Υφαντής και προσέθεσε:
“Όμως αυτό είναι μελλοντική κατάσταση. Τώρα δεν υπάρχει, και δε θα υπάρξει αν δεν δοθεί πρώτη ύλη για το βιοαέριο. Αγνοεί το νομοσχέδιο την πραγματικότητα στην Ελλάδα Αν δεν κανονιστεί πλαίσιο ενισχύσεων δεν υπάρχει μέλλον” συμπλήρωσε ο κ. Υφαντής.
“Υπάρχει θεμελιώδες ζήτημα να βρεθεί ο τρόπος για τον κλάδο βιοαερίου” σημείωσε τονίζοντας ότι ο κλάδος λειτουργεί στο 53% του capacity, που σημαίνει ότι “δεν είναι βιώσιμοι αν δεν δοθεί λύση στο ζήτημα της πρώτης ύλης.”
“Θέλει προσοχή στο πώς θα γίνει μετάβαση από ηλεκτροπαραγωγή στο βιομεθανιο και να δούμε το θέμα με τις πρώτες ύλες όπως πχ τη διαλογή στην πηγή για κλάδο Horeca. Και στον κομμάτι σταθμών σε μονάδες ΧΥΤΥ πρέπει κι εκεί να γίνει παρέμβαση για αναβαθμίσεις” υπογράμμισε ο κ. Υφαντής.
Από την πλευρά του ο Γεράσιμος Αυλωνίτης, Senior Director Ανάπτυξης Αγοράς και Συστήματος ΔΕΣΦΑ τόνισε ότι το βιομεθάνιο “μας ενδιαφέρει κι εμάς στο πλαίσιο πράσινης μετάβασης”. Σημείωσε, δε, ότι είναισε θετική κατεύθυνση το νομοσχέδιο.
“Μια μεγαλύτερη εξειδίκευση κινήτρων θα ήταν στη θετική κατεύθυνση. Συμφωνούμε για cost sharing στις συνδέσεις. Είναι η πιο αποτελεσματική λύση για ανάπτυξη ή έγχυση στους αγωγούς” τόνισε λέγοντας ότι έχει ενδιαφέρον και “η υγροποίηση και συμπίεση για απομακρυσμένα δίκτυα. Δεν μας επιτρέπεται να εμπορευόμαστε ο νόμος, όμως, ίσως ο νομοθέτης θα πρέπει να δει το να μπορούμε να το κάνουμε σε συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Ίσως, επίσης, να δει ο νόμος ποσόστωση για χρήση βιομεθανιου όπως βιοκαύσιμο” τόνισε ο κ. Αυλωνίτης λέγοντας ότι “πιθανώς να βοηθήσει σχήμα εικονικής υγροποίησης στη Ρεβυθουσα” την ανάπτυξη της εν λόγω αγοράς.
Από την πλευρά του ο o κ. Γεώργιος Πανούσης, Υπεύθυνος Λειτουργιών Ενεργειακών Έργων της ΗΛΕΚΤΩΡ Α.Ε τόνισε ότι προϋπόθεση για την ανάπτυξη της αγοράς βιομεθανίου είναι η πρώτη ύλη αλλά και οι ανίσχυρες “Το βιοαέριο των ΧΥΤΑ είναι η βασική πηγή βιομεθανιου. Πρέπει ο κλάδος να πάρει τη σφραγίδα όχι παραγωγής ρεύματος αλλά διαχείρισης αποβλήτων” συμπλήρωσε και τόνισε τα τέσσερα σημεία “κλειδιά” για την ανάπτυξη της αγοράς.
Διαχωρισμός προέλευσης ποσοτήτων βιοαερίου.
Κίνητρα για μετατροπή υφιστάμενων μονάδων βιοαερίου.
Κίνητρα για μονάδες όχι μόνο υπό λειτουργική ενίσχυσης αλλά και για παλαιότερες
Κίνητρα και για υβριδική λειτουργία
Η εικόνα σήμερα
Με βάση το ΕΣΕΚ, σήμερα λειτουργούν στην Ελλάδα περίπου 80 μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιοαέριο, με συνολική εγκατεστημένη ισχύ που αγγίζει τα 119,5 MW. Από αυτές, περίπου 38 βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από δίκτυα φυσικού αερίου κάτι που τους δίνει ένα προβάδισμα σε σχέση με μετασχηματισμό τους σε μονάδες βιομεθανίου, που θα εγχέεται στο δίκτυο. Παραμένει βέβαια το μεγάλο ζήτημα της πρώτης ύλης αλλά και το πώς θα αντιμετωπίζονται οι μονάδες, ως παραγωγοί ΑΠΕ ή ως συμπληρωματικές υποδομές διαχείρισης αποβλήτων με παραγωγή άλλων προϊόντων πχ λιπασμάτων.
