Το τελευταίο διάστημα ακούμε πυκνά συχνά να λέγεται ότι το κόστος του ρεύματος θα πέσει, αν αυξηθεί ακόμη περισσότερο η εγκατεστημένη πράσινη ισχύ και ειδικά, αν η περίσσεια της πράσινης ενέργειας αποθηκεύεται σε μπαταρίες, η οποία θα δίνεται στην κατανάλωση τις ώρες που η χρηματιστηριακή τιμή του ρεύματος είναι ακριβή (συνήθως το βράδυ). Μάλιστα ακούγεται πιο έντονα, ότι όλα αυτά θα συμβούν εάν γίνουν σημαντικές επενδύσεις σε αυτόνομα αποθηκευτικά συστήματα.
Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Οι επενδύσεις σε stand alone αποθηκευτικά συστήματα (δηλαδή αυτόνομα, χωρίς άμεση σύνδεση με μονάδα παραγωγής ΑΠΕ) δεν θα μειώσουν άμεσα το κόστος του ρεύματος από ΑΠΕ μονάδες για διάφορους λόγους, κυρίως οικονομικούς και ρυθμιστικούς. Συγκεκριμένα:
- Αγοράζουν ακριβότερα - πωλούν ακριβότερα
Τα αποθηκευτικά συστήματα αγοράζουν ρεύμα όταν είναι φθηνό (π.χ. μεσημέρι με πολύ ηλιοφάνεια) και το πωλούν όταν η ζήτηση είναι υψηλή και οι τιμές έχουν ανέβει (π.χ. βράδυ). Άρα, δεν ρίχνουν τη μέση τιμή ρεύματος — την εξομαλύνουν, αλλά πωλούν σε υψηλότερες τιμές από αυτές που αγόρασαν. Δρουν κυρίως ως ενεργειακοί traders, και όχι ως υποστηρικτές των φθηνών ΑΠΕ.
- Χρεώνουν για τις υπηρεσίες τους
Τα stand alone συστήματα αποθήκευσης πρέπει να έχουν οικονομικό όφελος για να είναι βιώσιμα. Επομένως, ενσωματώνουν στο ρεύμα που διοχετεύουν ένα υψηλό κόστος επένδυσης, ένα κόστος λειτουργίας, και ένα προσδοκώμενο κέρδος. Άρα το ρεύμα που δίνουν δεν είναι τόσο φθηνό όσο το αρχικό από την ΑΠΕ μονάδα.
- Δεν συνδέουν απευθείας μονάδες ΑΠΕ
Επειδή είναι "stand alone", δεν εξομαλύνουν άμεσα την παραγωγή μιας συγκεκριμένης ΑΠΕ μονάδας, ούτε της επιτρέπουν να προσφέρει σταθερή ισχύ με χαμηλότερη τιμή. Έτσι, η παραγόμενη ενέργεια από την ΑΠΕ συνεχίζει να θεωρείται "μη προβλέψιμη" και φθηνή μόνο σε ορισμένες ώρες.
- Το πιο σημαντικό πράγμα είναι το όφελος κυρίως για τη σταθερότητα του συστήματος. Η κύρια συμβολή των stand alone αποθηκευτικών είναι η σταθεροποίηση του δικτύου, η αποφυγή blackouts και η δυνατότητα συμμετοχής σε υπηρεσίες εξισορρόπησης (π.χ. frequency regulation).
Όλα αυτά είναι κρίσιμα, αλλά δεν μειώνουν το κόστος παραγωγής ρεύματος από ΑΠΕ ,απλά κάνουν το σύστημα πιο ανθεκτικό, τα δίκτυα γίνονται πιο ευσταθή στις διακυμάνσεις φορτίου, τάσης και συχνότητας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συναρτώνται με την σύντομη αποκλιμάκωση του κόστους παραγωγής του ‘’πράσινου’’ ρεύματος.
Επίσης αξίζει να επισημάνουμε, ότι σήμερα το κόστος επένδυσης ενός τέτοιου αποθηκευτικού συστήματος πράσινης ενέργειας, π.χ. εγκατεστημένης ισχύος 1MW ή χωρητικότητας 2MWh, ανέρχεται περίπου στο 1.000.000 ευρώ/1MWh , όσο περίπου και το κόστος ενός φωτοβολταϊκού πάρκου ισχύος 1MWp. Εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι μια τέτοια πανάκριβη επένδυση θα έχει σημαντικά υψηλό κόστος απόσβεσης, που θα επηρεάσει άμεσα την παρεχόμενη τιμή ρεύματος σε υψηλότερα επίπεδα. Για παράδειγμα αν σήμερα ένα μέσο κόστος παραγωγής ρεύματος από φωτοβολταϊκή μονάδα ανέρχεται στα 60 ευρώ με 70 ευρώ η μεγαβατώρα, όταν θα ενσωματωθεί και η αποθήκευση στο τελικό κόστος της αγοράς του ρεύματος, αυτό θα εκτοξευτεί στα 120 με 140 ευρώ η μεγαβατώρα, δηλαδή θα πουλιέται ακριβότερο το ρεύμα ακόμα και από εκείνο το ρεύμα που παράγεται από μια θερμική μονάδα που καίει ορυκτό καύσιμο.
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι για το επόμενο μεσοπρόθεσμο διάστημα το ‘’πράσινο’’ ρεύμα θα παραμένει ακριβό, με τάσεις σταδιακής αποκλιμάκωσης στο μακροπρόθεσμο μέλλον, όπως γίνεται εξάλλου σε όλες τις ακριβές ενεργειακές επενδύσεις (π.χ. πυρηνικές μονάδες).
