Διατηρεί την bearish στάση της για το αλουμίνιο για το 2026 η Goldman Sachs, αναμένοντας ότι η τιμή θα μειωθεί στα 2.350 δολάρια έως τέταρτο τρίμηνο, καθώς η νέα προσφορά θα ωθήσει την αγορά σε πλεόνασμα. Ενώ αναμένει ανάκαμψη στη συνέχεια, εκτιμά πως οι τιμές δεν θα επιστρέψουν στο τρέχον επίπεδο πριν τις αρχές της επόμενης δεκαετίας.
Όπως επισημαίνει η αμερικάνικη τράπεζα, ενώ η ζήτηση αλουμινίου θα επωφεληθεί από παρόμοιους παράγοντες ζήτησης με τον χαλκό, καθώς και από την υποκατάσταση, το αλουμίνιο δεν αντιμετωπίζει τον ίδιο περιορισμό πόρων με τον χαλκό. Αν και οι περιφερειακοί περιορισμοί στο μέτωπο της ηλεκτρικής ενέργειας ενδέχεται να αφαιρέσουν το πλεονέκτημα κόστους για ορισμένα χυτήρια, αυτό δεν θα αυξήσει ουσιαστικά το κόστος για τους παραγωγούς.
Ενώ η μακροπρόθεσμη άποψη της Goldman για τον χαλκό αντικατοπτρίζει μια δομικά σφιχτή αγορά που περιορίζεται από το περιορισμένο pipeline έργων, οι προοπτικές για το αλουμίνιο διαμορφώνονται περισσότερο από το δυναμικό προσφοράς και το κόστος ενεργειακής μετάβασης. Και τα δύο μέταλλα απαιτούν υψηλότερες τιμές για να δώσουν κίνητρα για νέες επενδύσεις, αλλά η πρόκληση στο μέτωπο της προσφοράς του αλουμινίου αφορά τη χρηματοδότηση και τη διαθεσιμότητα ενέργειας, παρά τους περιορισμούς πόρων.
Για το αλουμίνιο, η ηλεκτρική ενέργεια, η οποία αντιπροσωπεύει ~35% του λειτουργικού κόστους, παραμένει ο πραγματικός περιορισμός για την αύξηση της προσφοράς. Ενώ η Goldman αναμένει ότι οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη θα μειωθούν τα επόμενα χρόνια ως αποτέλεσμα της υψηλότερης προσφοράς LNG, πιστεύει ότι θα είναι ολοένα και πιο δύσκολο για τους παραγωγούς αλουμινίου στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα (πολυδεκαετή) συμβόλαια ηλεκτρικής ενέργειας σε χαμηλή τιμή (<50δολ./MWh) λόγω του ανοδικού κινδύνου τιμών από τις κανονιστικές αποφάσεις για τον άνθρακα και της πιθανότητας η αυξανόμενη ζήτηση τεχνητής νοημοσύνης να δημιουργήσει θύλακες ενεργειακής στενότητας, μειώνοντας το πλεονέκτημα κόστους για ορισμένους παραγωγούς.
Ωστόσο, η νέα αύξηση της προσφοράς αλουμινίου κατά την επόμενη δεκαετία είναι πιθανό να βασιστεί σε φθηνή ενέργεια από άνθρακα (40-60 δολ./WWh). Η αμερικάνικη τράπεζα πιστεύει συνεπώς ότι μια τιμή περίπου 2.500 δολαρίων/τόνο την περίοδο 2026-2030 θα είναι αρκετά υψηλή για να δώσει κίνητρα για νέα δυναμικότητα στην Ινδία και την Ινδονησία - πριν αυξηθεί την περίοδο 2030-2035, προκειμένου να δώσει κίνητρα για το επόμενο σύνορο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Goldman εκτιμά ότι η τιμή του αλουμινίου θα κινηθεί κατά μέσο όρο στα 2.900-3.400 δολάρια από το 2030-2035. Πιστεύει ότι η τιμή του αλουμινίου μακροπρόθεσμα θα κυμανθεί γύρω από το επίπεδο τιμών που απαιτείται για την πραγματοποίηση επαρκών επενδύσεων στην πρωτογενή τήξη αλουμινίου για την κάλυψη της ζήτησης. Εκτιμά πάντως ότι η παραγωγή της Κίνας θα παραμείνει περιορισμένη από το όριο παραγωγικής ικανότητας έως τη δεκαετία του 2030. Στην Ινδονησία, η αύξηση της παραγωγής αλουμινίου θα στραφεί στην υδροηλεκτρική ενέργεια τη δεκαετία του 2030 και θα περιοριστεί από τη διαθεσιμότητα ενέργειας καθώς η Ινδονησία προχωρά προς τους στόχους της για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές.
Καθώς η παραγωγή παραμένει σταθερή στην Κίνα και την Ινδονησία, θα αναδυθούν νέες περιοχές - η Κεντρική Ασία, το Ιράν και η Υποσαχάρια Αφρική θα είναι οι επόμενοι κόμβοι ανάπτυξης της παραγωγής αλουμινίου, κατά την Goldman, δεδομένων των σημαντικών συνεχιζόμενων και προγραμματισμένων επενδύσεων από εταιρείες που υποστηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα. Ήδη η κινεζική East Hope προχωρά ένα σχέδιο επένδυσης 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αλυσίδα αξίας αλουμινίου στο Καζακστάν και ο Όμιλος Yunnan Construction and Investment διερευνά επενδύσεις στο Τατζικιστάν. Κινεζικές εταιρείες αρχίζουν επίσης να κατασκευάζουν χυτήρια στην Αφρική - το πρώτο είναι το μικρό χυτήριο αλουμινίου 120ktpa της Huatong Wire & Cable στην Αγκόλα και η Αιθιοπία σχεδιάζει να αναπτύξει ένα χυτήριο αλουμινίου 500kt με Ρώσους εταίρους. Ορισμένα χυτήρια ενδέχεται να αναπτυχθούν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, αλλά οι υψηλές κεφαλαιουχικές δαπάνες και οι προκλήσεις στην εξασφάλιση μακροπρόθεσμων συμβάσεων ηλεκτρικής ενέργειας είναι πιθανό να περιορίσουν το επενδυτικό δυναμικό, όπως εκτιμά η αμερικάνικη τράπεζα.
Η Goldman αναμένει επίσης μια συνεχή χαλάρωσης της καμπύλης κόστους αλουμινίου, καθώς οι παραγωγοί αλουμινίου στην Ισλανδία, τη Νορβηγία, τον Καναδά, τη Μέση Ανατολή και τη Βραζιλία ανταγωνίζονται για κέντρα δεδομένων που απαιτούν μεγάλη κατανάλωση ενέργειας και αναδυόμενες τεχνολογικές εφαρμογές για την ενέργεια. Αυτή η τάση θα μπορούσε να γίνει πιο έντονη καθώς οι διασυνδέσεις φέρνουν τα ενεργειακά νησιά στα ηπειρωτικά δίκτυα και ο ανταγωνισμός θα είναι πιο έντονος για την ενέργεια χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Τελικά, αυτό θα μπορούσε να εξαλείψει το μεγαλύτερο μέρος της ανταγωνιστικότητας κόστους για τους παραγωγούς αλουμινίου, όπως εκτιμά. Αναμένει επίσης ότι οι επενδύσεις που υποστηρίζονται από την Κίνα θα επεκταθούν στην αλυσίδα αξίας και θα αναπτύξουν τη δική τους παραγωγή αλουμίνας, αντιγράφοντας πιο πιστά το μοντέλο των κορυφαίων εταιρειών στην Κίνα.
Σε γενικές γραμμές, η Goldman πιστεύει ότι οι αλλαγές στις αγορές ενέργειας θα μπορούσαν να χαλαρώσουν την καμπύλη κόστους αλουμινίου (η φορολογία του άνθρακα προχωρά αργά στις χώρες έντασης άνθρακα και ο ανταγωνισμός για ενέργεια χαμηλών εκπομπών άνθρακα αυξάνεται) και να μειώσουν τα περιθώρια κέρδους για τους σημερινούς παραγωγούς με το χαμηλότερο κόστος, αλλά δεν θα αυξήσουν σημαντικά τη μακροπρόθεσμη τιμή του αλουμινίου. Πάντως, ο περιορισμένος διαρθρωτικός πληθωρισμός στην τιμή του αλουμινίου θα είναι θετικός για τη ζήτηση και θα οδηγήσει σε επιτάχυνση της υποκατάστασης από τον χαλκό σε εφαρμογές υποδομών δικτύου και ηλεκτρικής ενέργειας.
