Η Ευρώπη βρίσκεται μακριά από τους φιλόδοξους στόχους της για το πράσινο υδρογόνο, παρά την αύξηση νέων έργων και τις προσπάθειες ενίσχυσης του κλάδου, σύμφωνα με την νέα έκθεση της ACER. Όπως αποκαλύπτει το 2024 χαρακτηρίστηκε από ακυρώσεις μεγάλων επενδυτικών σχεδίων και μείωση των εταιρικών δεσμεύσεων για απανθρακοποίηση, ενώ το κόστος παραγωγής πράσινου υδρογόνου παραμένει τετραπλάσιο σε σύγκριση με το συμβατικό, γκρίζο υδρογόνο.
Aν και η εγκατεστημένη ισχύς ηλεκτρολυτών αυξήθηκε κατά 51% φτάνοντας τα 308 MW, η πρόοδος υπολείπεται κατά πολύ του στόχου των 40 GW έως το 2030. Επιπλέον, αν και 1,8 GW βρίσκονται υπό κατασκευή, οι επενδύσεις παραμένουν πίσω ακόμη και από τη δεσμευμένη ζήτηση. Παράλληλα, η Σουηδία και η Γερμανία κρατούν τα ηνία της ανάπτυξης, καλύπτοντας τα δύο τρίτα των νέων έργων, ενώ στη Γερμανία ξεκίνησε η κατασκευή μονάδας 320 MW που θα ξεπεράσει τη σημερινή συνολική παραγωγική ικανότητα της ΕΕ.
Την ίδια στιγμή, η Νοτιοανατολική Ευρώπη κινείται με αργούς ρυθμούς. Η Ελλάδα διαθέτει 50 MW υπό κατασκευή, ενώ Ρουμανία και Κροατία παραμένουν στις πρώτες φάσεις ανάπτυξης. Συνολικά, μόνο έξι ευρωπαϊκές μονάδες ξεπερνούσαν τα 10 MW στο τέλος του 2024.
Το υψηλό κόστος ηλεκτρισμού, που αντιπροσωπεύει έως 70% του συνολικού κόστους παραγωγής πράσινου υδρογόνου, αποτελεί καθοριστικό εμπόδιο. Οι τιμές LNG και δικαιωμάτων CO₂ εξακολουθούν να ευνοούν τα ορυκτά καύσιμα, ενώ η αργή ανάπτυξη ηλεκτρολυτών καθυστερεί τις οικονομίες κλίμακας. Παρά τα εμπόδια, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα προσπαθεί να δώσει ώθηση με νέο διαγωνισμό 1,3 δισ. ευρώ, με συμμετοχή επιπλέον πόρων από Ισπανία και Γερμανία. Ωστόσο, χωρίς ταχύτερη υλοποίηση έργων και πιο σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, η ΕΕ κινδυνεύει να μείνει εκτός παιχνιδιού σε μία από τις πιο κρίσιμες ενεργειακές τεχνολογίες για την επίτευξη των κλιματικών της στόχων.
