Η επιλογή τήρησης στρατηγικού αποθέματος από τη χώρα μας σε μία υποδομή υπόγειας αποθήκης, η οποία μάλιστα δεν βρίσκεται καν στη χώρα μας όπως αυτή της Ιταλίας κρίνεται ασύμφορη και θεωρείται από την πλειοψηφία των εταιρειών που συμμετείχαν στην δημόσια διαβούλευση της ΡΑΕ, ότι πρέπει να απαλειφθεί.
Μεταξύ άλλων οι 14 συμμετέχουσες εταιρείες και φορείς, επικαλούνται το υψηλό κόστος σε συνδυασμό με τις χαμηλές ποσότητες φυσικού αερίου που ζητά η ΡΑΕ να τηρηθούν σε υπόγεια αποθήκη της Ιταλίας.
Η πρόταση της ΡΑΕ κάνει λόγο για αποθήκευση ποσοτήτων αερίου ισχύος 1,14 TWh στη γειτονική χώρα, και οι εταιρείες απαντούν ότι ο προαναφερόμενος Κανονισμός προβλέπει εξαιρέσεις για χώρες που έχουν σχέδια για ανάπτυξη ΥΑΦΑ και είναι μάλιστα ενταγμένα στα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος. Έτσι, με βάση τη διάταξη έχουν τη δυνατότητα διατήρησης αποθεμάτων σε LNG.
Για την ακρίβεια ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ανεξάρτητων Εταιρειών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ) διατυπώνει τη θέση πως η συγκεκριμένη δράση που εισηγείται η ΡΑΕ «είναι ασύμφορη για τον τελικό καταναλωτή αλλά και περιοριστική (πχ γιατί επιλέγεται η Ιταλία και όχι κάποια άλλη αποθήκη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;)».
Η Motor Oil
Η Motor Oil παρατηρεί ότι, η διατήρηση αποθέματος φυσικού αερίου σε υποδομή αποθήκευσης της Ιταλίας θα πρέπει να γίνεται από τον ΔΕΣΦΑ και να τίθεται σε διάθεση από αυτόν στην πλατφόρμα του Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Με αυτό τον τρόπο οι τιμές εξισορρόπησης θα αντικατοπτρίζουν τα κόστη μεταφοράς και αποθήκευσης με αντικειμενικό τρόπο και επίσης όλοι οι χρήστες ΕΣΦΑ θα έχουν την ίδια πρόσβαση και θα μπορούν να προβαίνουν σε συναλλαγές φυσικού αερίου εκμεταλλευόμενοι το χαρτοφυλάκιό τους.
Παράλληλα αφήνει αιχμές για τη στάση που τήρησε ο ΔΕΣΦΑ όταν πριν δύο χρόνια ο ενεργειακός όμιλος ζήτησε τη σύνδεση του, υπό ανάπτυξη σήμερα, FSRU του μέσω της θυγατρικής «Διώρυγα Gas» αλλά και για το θέμα της διαφάνειας στη μίσθωση του πλωτού δεξαμενόπλοιου στη Ρεβυθούσα προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες επιπλέον αποθήκευσης LNG, αν ο Πούτιν κόψει το φυσικό αέριο στην Ελλάδα.
«Ως προς το μέτρο της προσθήκης της πλωτής δεξαμενής θα θέλαμε να κατανοήσουμε τι επίπτωση θα έχει αυτό το μέτρο στη διαδικασία δέσμευσης ετησίων χρονοθυρίδων Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου και δέσμευσης δυναμικότητάς Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου ενώ παράλληλα θεωρούμε ότι οι παράγοντες κόστους μίσθωσης ναυλοσύμφωνου και boil off gas θα πρέπει να δημοσιεύονται για λόγους διαφάνειας και εξορθολογισμού…»
Η Ήρων
Η «Ήρων» υποστηρίζει ότι είναι προφανές ότι σε συνθήκες κρίσης στην επάρκεια προμήθειας φυσικού αερίου είναι αδόκιμο για τη χώρα να τηρεί στρατηγικό απόθεμα σε μία τρίτη χώρα και κατ’ επέκταση να θέτει τη διάθεση αυτού υπό την αίρεση της πλήρωσης συνθηκών διαθεσιμότητας διασυνδέσεων ή/και ακόμα αποφάσεων της χώρας στην οποία βρίσκεται η υποδομή.
«Το προσδοκώμενο όφελος από την εν λόγω δράση είναι αμελητέο για την κατοχύρωση της ασφάλειας εφοδιασμού της χώρας μας, ενώ το κόστος της για τους συμμετέχοντες που στη συνέχεια θα πρέπει να ανακτηθεί μέσω του Τέλους Ασφάλειας Εφοδιασμού δυσανάλογα υψηλό» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η Μυτιληναίος
η Μυτιληναίος θέτει το ερώτημα για ποιο λόγο η Ρυθμιστική Αρχή και ο ΔΕΣΦΑ προκρίνουν την αποκλειστική επιλογή των αποθηκευτικών χώρων της Ιταλίας. «Κατά την άποψή μας, είναι απολύτως εύλογο, η επιλογή της μεθόδου πλήρωσης της υποχρέωσης (συμπεριλαμβανομένης της γεωγραφικής επιλογής) να αφεθεί στη διακριτική ευχέρεια των συμμετεχόντων, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί το κόστος και κατ’ επέκταση η επιβάρυνση των Ελλήνων καταναλωτών. Το προσδοκώμενο όφελος από την προτεινόμενη Δράση είναι απολύτως αμελητέο (μόλις 7.5 GWh/d), και κατά τούτο κρίνεται εντελώς δυσανάλογη η επιβάρυνση της εγχώριας ενεργειακής αγοράς (ανεξαρτήτως της εναλλακτικής που εν τέλει προκρίνεται)», σημειώνεται». Ενδεικτικά, η επιπλέον εκταμίευση για την προμήθεια αερίου, που η εν λόγω Δράση δυνητικά συνεπάγεται μόνο για τη Μυτιληναίος υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ (με σημερινές τιμές TTF).
Όσο για την ΠρομηθέαςGas, αναφέρει ότι, λόγω της πληθώρας των εισαγωγέων φυσικού αερίου στην αγορά με μερίδιο άνω του 1%, της πολυπλοκότητας εξασφάλισης αποθεμάτων στην υπόγεια αποθήκη της Ιταλίας και της ρυθμιστικής αναρμοδιότητας του ΔΕΣΦΑ να λειτουργήσει ως έμπορος προτείνει, η υποχρέωση να μην αναληφθεί ξεχωριστά από κάθε εισαγωγέα, αλλά συνολικά από τον μεγαλύτερο εισαγωγέα φυσικού αερίου, όπως είχε γίνει και το 2018 αν και τότε αφορούσε μόνο τους ηλεκτροπαραγωγούς.
