Η ΕΕ έχει προτείνει την απαγόρευση της υπογραφής νέων συμβάσεων φυσικού αερίου με τη Ρωσία και των αγορών ρωσικού φυσικού αερίου spot μέχρι το τέλος του 2025, καθώς και τον τερματισμό όλων των μακροπρόθεσμων συμβάσεων μέχρι το τέλος του 2027. Ενώ αυτό δεν απαιτεί ομόφωνη έγκριση από τα κράτη μέλη, σε αντίθεση με τις άμεσες κυρώσεις, το σχέδιο ενδέχεται να εκτροχιαστεί όπως εκτιμά η Citi, καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να βασίζονται στις εισαγωγές ρωσικού LNG και φυσικού αερίου μέσω αγωγών, ιδίως εκείνες στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Εντωμεταξύ, όπως τονίζει, φαίνεται να υπάρχει αυξανόμενο εταιρικό ενδιαφέρον για την απόκτηση ρωσικού φυσικού αερίου, ενώ οι ΗΠΑ φέρονται επίσης να διερευνούν τρόπους με τη Ρωσία για την επιστροφή του ρωσικού φυσικού αερίου.
Έτσι, το κατά πόσον περισσότερο ρωσικό φυσικό αέριο θα επιστρέψει στην αγορά είναι αβέβαιο, λόγω των μεταβαλλόμενων γεωπολιτικών και πολιτικών εξελίξεων. Παρά την αβεβαιότητα ωστόσο, η κατανόηση των εμποδίων και των βημάτων που απαιτούνται για την εισαγωγή επιπλέον ρωσικού φυσικού αερίου στην αγορά της Ευρώπης, καθώς και η γνώση του μεγέθους μπορεί να ρεύσει, θα είναι το κλειδί για τον προσδιορισμό του timing και του μεγέθους της ρωσικής προσφοράς σε περίπτωση αλλαγής των πολιτικών συνθηκών.
Οι διαδρομές προς την Ευρώπη
Δεδομένων πολλών νομικών και υλικοτεχνικών προκλήσεων, η Citi πιστεύει ότι η διαδρομή διαμετακόμισης της Ουκρανίας είναι πιθανό να είναι η ευκολότερη για να ξεκινήσει ροή ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη σε περίπτωση ειρηνευτικής συμφωνίας, ακολουθούμενη από το Arctic LNG 2, το οποίο περιορίζεται από τη μεταφορική ικανότητα.
Επίσης, πιθανότατα θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να ξεπεραστούν όλα τα νομικά εμπόδια για τον Nord Stream 2, γεγονός που καθιστά πιο πιθανό να είναι ένα story του 2026. Η Citi σημειώνει σε αυτό το πλαίσιο ότι η Nord Stream 2 AG, η οποία είναι η μητρική εταιρεία του αγωγού Nord Stream 2, ρωσικής ιδιοκτησίας και με έδρα την Ελβετία, αντιμετωπίζει ορισμένους περιορισμούς και κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν θεσπιστεί από τις ΗΠΑ.
Επιπλέον, προσθέτει η Citi, υπάρχουν δύο άλλοι αγωγοί για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη: ο αγωγός Yamal που διασχίζει τη Λευκορωσία και την Πολωνία και καταλήγει στη Γερμανία, και ο αγωγός TurkStream που μεταφέρει φυσικό αέριο στην Τουρκία και την Ευρώπη μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Δεδομένης της ένθερμης υποστήριξης της Πολωνίας προς την Ουκρανία, είναι απίθανο να επιστρέψουν οι ροές φυσικού αερίου στον αγωγό Yamal. Ο TurkStream ρέει με τη μέγιστη χωρητικότητά του, επομένως προς το παρόν δεν υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω αύξηση.
Περιορισμένες επιπτώσεις από την πρόταση απαγόρευσης της ΕΕ
Η προτεινόμενη απαγόρευση από την ΕΕ των συμβάσεων ρωσικού φυσικού αερίου ή των αγορών spot είναι επίσης πιθανό να έχει περιορισμένες επιπτώσεις στις εισαγωγές ρωσικού LNG. Περίπου το 70-75% των ευρωπαϊκών εισαγωγών ρωσικού LNG το 2023 και το 2024 καλύφθηκαν από μακροπρόθεσμες συμβάσεις, επομένως οι εξαγωγές LNG από υπάρχοντα έργα, δηλαδή το Yamal LNG, θα επηρεαστούν μόνο οριακά από την προτεινόμενη επικείμενη απαγόρευση των αγορών spot. Εν τω μεταξύ, οι εξαγωγές LNG από τη μονάδα υγροποίησης 1 του Arctic LNG 2 θα καλυφθούν με το παραπάνω από τις μακροπρόθεσμες συμβάσεις του.
Τα σενάρια και οι τιμές του TTF
Στη συνέχεια, η Citi αξιολογεί πώς αυτά τα σενάρια ρωσικού φυσικού αερίου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διαφορετικές τιμές για το TTF για το 2026, που αντιστοιχούν σε διαφορετικά επίπεδα αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη τον Οκτώβριο του 2026.
1) Εάν δεν υπάρξει επιπλέον ρωσικό φυσικό αέριο σε σύγκριση με το τρέχον επίπεδο, τότε οι τιμές του 2026, περίπου στα 35,3 ευρώ/MWh με βάση την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία, θα ήταν δίκαιες, καθώς η προβλεπόμενη αποθήκευση στην Ευρώπη για τον Οκτώβριο του 2026 θα είναι πλησιέστερη του 80%.
2) Εάν η ουκρανική διαδρομή μεταφέρει 30 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα, τότε οι τιμές το 2026 θα μπορούσαν να μειωθούν στα 30,7 ευρώ /MWh), ή κατά 10-15%, καθώς η προβλεπόμενη ευρωπαϊκή αποθήκευση φυσικού αερίου για τον Οκτώβριο του 2026 θα μπορούσε να έχει πληρότητα λίγο πάνω από 90%. Αυτό το επίπεδο θα είναι κοντά στον μέσο όρο της δεκαετίας και ένα επίπεδο με το οποίο η αγορά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα αισθάνονται άνετα.
3) Εάν η μονάδα υγροποίησης 1 του τερματικού σταθμού Arctic LNG 2 τεθεί σε λειτουργία, και προστεθεί στις ουκρανικές ροές, όπως αναφέρεται παραπάνω, τότε οι τιμές για το 2026 θα μπορούσαν να φτάσουν στο εύρος των 24,5-27,5 ευρώ/MWh), ή να μειωθούν κατά 20% και 30%. Υπάρχουν ορισμένα πάντως τεχνικά εμπόδια για την έναρξη λειτουργίας του τερματικού σταθμού, επισημαίνει η Citi. Εάν ο τερματικός σταθμός μπορεί να λειτουργήσει για ολόκληρο το έτος, τότε μπορούν να τεθούν σε λειτουργία 9 δισ. κυβικά μέτρα επιπλέον φυσικού αερίου, φέρνοντας τις τιμές στα 24,5 ευρώ/MMBtu ή λίγο χαμηλότερα, που ήταν το χαμηλότερο επίπεδο στις αρχές του 2023 και στις αρχές του 2024, λόγω των ισχυρών αγορών στην Ασία. Η προβλεπόμενη ευρωπαϊκή αποθήκευση φυσικού αερίου θα πρέπει να είναι κοντά ή πάνω από το 100% σε πληρότητα, εάν δεν υπάρχουν περιορισμοί. Εάν ο τερματικός σταθμός μπορεί να λειτουργήσει μόνο για το 1/3 του έτους, τότε οι τιμές για το 2026 πιθανότατα θα είναι πάνω από 27,5 ευρώ/MMBtu.
4) Τέλος, εάν ξεκινήσει και ο Nord Stream 2 επιπλέον των όγκων από την ουκρανική διαδρομή και την μονάδα υγροποίησης 1 του Arctic LNG 2, τότε οι τιμές TTF το 2026 θα πρέπει να μειωθούν στα 15 με 18 ευρώ/MMBtu όπου θα μπορούσε να είναι η κατώτατη γραμμή στήριξης άνθρακα, με μείωση κατά 50-60%. Αυτό προϋποθέτει ότι το Arctic LNG 2 λειτουργεί για ολόκληρο το έτος και ο Nord Stream 2 λειτουργεί στο μισό της πλήρους χωρητικότητάς του, δηλαδή 27,5 bcm/έτος. Η απεριόριστη αποθήκευση φυσικού αερίου στην Ευρώπη έως των Οκτώβριο του 2026 θα υπερβεί το 100%, γεγονός που απαιτεί χαμηλότερες τιμές για να προκληθεί κάποια περιορισμένη ποσότητα καυσίμων που θα μετατοπίσει τη ζήτηση σε φυσικό αέριο και θα επιβραδύνει την προσφορά αλλού.
