Η στροφή των Πακιστανών αγροτών στην ηλιακή ενέργεια αλλάζει ριζικά το τοπίο της γεωργίας, όμως πίσω από τα φθηνότερα κόστη και την «καθαρή» εικόνα κρύβεται ένας σοβαρός κίνδυνος: η εξάντληση των υπόγειων υδάτων.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι παραγωγοί εγκαταλείπουν τις αντλίες ντίζελ και στρέφονται σε φωτοβολταϊκά για την άρδευση των καλλιεργειών τους. Οι ηλιακές αντλίες προσφέρουν πιο σταθερή παροχή νερού, απαλλάσσουν τους αγρότες από τις υψηλές τιμές καυσίμων και την αναξιόπιστη ηλεκτροδότηση, αλλά ανοίγουν τον δρόμο για ανεξέλεγκτη άντληση.
Ειδικοί προειδοποιούν ότι η πρόσβαση σε φθηνή και συνεχή ενέργεια για άρδευση μπορεί να οδηγήσει σε κατακόρυφη πτώση του υδροφόρου ορίζοντα, σε μια χώρα που ήδη θεωρείται υδατικά «στρεσαρισμένη». Οι επαρχίες Παντζάμπ και Μπαλουχιστάν—η πρώτη ο «σιτοβολώνας» και η δεύτερη ο «φρουτοπαραγωγικός κήπος» του Πακιστάν—κινδυνεύουν να βρεθούν στο επίκεντρο μιας νέας κρίσης.
Ο ίδιος ο υπουργός Άρδευσης του Παντζάμπ, Μουχαμάντ Καζίμ Πιρζάντα, παραδέχεται: «Η ηλιακή ενέργεια είναι φιλική προς το περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα επηρεάζει τον υδροφόρο ορίζοντά μας».
Έρευνα που δημοσιεύτηκε φέτος στο Journal of Agriculture and Food Research ενισχύει τις ανησυχίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία, στο 77% των περιπτώσεων οι αγρότες με ηλιακές αντλίες άντλησαν περισσότερο νερό από όσους χρησιμοποιούσαν αντλίες ντίζελ, υπό παρόμοιες συνθήκες. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου: η μαζική εξάπλωση των φωτοβολταϊκών μπορεί να οδηγήσει σε υπεράντληση, με δραματικές συνέπειες για τη βιώσιμη παραγωγή τροφίμων.
Το Πακιστάν ήδη αντιμετωπίζει μεγάλες πιέσεις στους υδάτινους πόρους, με εκατομμύρια πολίτες χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό, ενώ η κλιματική αλλαγή και η εκρηκτική πληθυσμιακή αύξηση επιδεινώνουν την κατάσταση. Η πιθανότητα να περιοριστεί η ροή υδάτων από την Ινδία, έπειτα από τις απειλές για αναστολή της Συνθήκης Υδάτων του Ινδού, προσθέτει έναν ακόμη γεωπολιτικό πονοκέφαλο.
Η ηλιακή επανάσταση στην πακιστανική γεωργία ξεκίνησε ως ελπίδα για φθηνότερη και καθαρότερη ενέργεια. Αν όμως δεν συνοδευτεί από αυστηρή παρακολούθηση και διαχείριση των υδάτων, κινδυνεύει να μετατραπεί σε έναν από τους μεγαλύτερους εφιάλτες για τη χώρα: μια ολοκληρωτική υδατική κρίση.
Πηγή: oilprice
