Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης μελέτησε την απόδοση των αγροβολταϊκών συστημάτων σε διαφορετικές κλιματικές συνθήκες και διαπίστωσε ότι οι ξηρές περιοχές, όπως η Ισπανία, προσφέρουν περισσότερα τεχνικά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τις βόρειες και κεντρικές ευρωπαϊκές περιοχές που χαρακτηρίζονται από έντονες βροχοπτώσεις και χαμηλότερη ηλιακή ακτινοβολία.
Τα πειράματά τους πραγματοποιήθηκαν στην Ιβηρική Χερσόνησο και στις Κάτω Χώρες, πραγματοποιώντας προσομοιώσεις διαφόρων διαμορφώσεων αγροβολταϊκών συστημάτων. Η ανάλυση έλαβε υπόψη δύο διαφορετικούς τύπους καλλιεργειών και βασίστηκε σε δείκτες όπως η καθαρή πρωτογενής παραγωγή, η αποδοτικότητα χρήσης νερού και η απόδοση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά.
Οι δύο τύποι καλλιεργειών περιλαμβάνουν το σιτάρι, το ρύζι και τη σόγια, και από την άλλη το καλαμπόκι και το ζαχαροκάλαμο. Ο πρώτος τύπος είναι συνηθισμένος σε περιοχές με ήπιες θερμοκρασίες και χαμηλή ένταση φωτός, ενώ ο δεύτερος είναι πιο κατάλληλος για υψηλές θερμοκρασίες και ξηρές συνθήκες. Το συγκεκριμένο μοντέλο σύμφωνα με τους επιστήμονες απαιτεί ατμοσφαιρικές μεταβλητές ως εισροές, καθεμία από τις οποίες ορίζεται με συγκεκριμένη χωρική ανάλυση. Το μοντέλο χρησιμοποιεί γενικές παραμέτρους αγρού, , οι οποίες ενδέχεται να μην αποτυπώνουν με ακρίβεια τις ιδιαιτερότητες πολύ τοπικών και συγκεκριμένων περιοχών.
Η ανάλυση έδειξε ότι στην Ισπανία, τα προσομοιωμένα αγροβολταϊκά συστήματα θα μπορούσαν να επιτύχουν υψηλότερη παραγωγικότητα καλλιεργειών και πιο αποδοτική χρήση νερού και γης, με τη σκίαση που δημιουργούν τα φωτοβολταϊκά πάνελ να δημιουργεί ένα ευνοϊκό μικροκλίμα για τις καλλιέργειες, ειδικά κατά τις ξηρασίες ή πολύ ξηρές χρονιές.
Όσον αφορά τα αγροβολταϊκά συστήματα στις Κάτω Χώρες, η ανάλυση έδειξε χαμηλότερη παραγωγικότητα καλλιεργειών και χαμηλότερη αποδοτικότητα χρήσης νερού. «Οι συμβιβασμοί μεταξύ παραγωγής ενέργειας και γεωργικής παραγωγικότητας υποδηλώνουν ότι μια ενιαία προσέγγιση ενδέχεται να μην είναι κατάλληλη για την ανάπτυξη αγροβολταϊκών συστημάτων», δήλωσε η ερευνητική ομάδα. «Αντίθετα, είναι απαραίτητες στρατηγικές προσαρμοσμένες σε κάθε περιοχή για τη μέγιστη αξιοποίηση των οφελών των αγροβολταϊκών συστημάτων και την αντιμετώπιση των μοναδικών προκλήσεων κάθε περιοχής.»
