Μενού Ροή
Το νέο ευρωπαϊκό αυτογκόλ με το φυσικό αέριο

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε χθες έναν οδικό χάρτη για την οριστική διακοπή των εναπομεινασών ροών ρωσικού φυσικού αερίου προς τις ευρωπαϊκές χώρες – μέλη, το αργότερο ως τα τέλη του 2027. Σύμφωνα με το σχέδιο, ύστερα από αυτό το χρονικό ορόσημο δεν θα ρέει ούτε σταγόνα από τη Ρωσία. Η απόφαση τελεί υπό την έγκριση του Συμβουλίου Κορυφής, ωστόσο προκάλεσε πολλές απορίες, καθώς ουδείς μπορεί να αντιληφθεί τη χρονική σκοπιμότητα μιας απότομης σκλήρυνσης της ευρωπαϊκής στάσης προς τη Ρωσία.

Δεν βρισκόμαστε ούτε στο 2022, ούτε στο 2023. Ακόμα και τότε παρόμοια απόφαση δεν είχε ληφθεί. Αν δεχτούμε ότι τότε δεν ήμασταν έτοιμοι ως Ευρώπη και τώρα έχουμε βρει εναλλακτικές πηγές τροφοδοσίας και πάλι δεν απαντά σχετικά με τη σκοπιμότητα του μέτρου, τη στιγμή που υπάρχουν σε εξέλιξη κάποιες προσπάθειες με αμερικανική μεσολάβηση να βρεθεί μια λύση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας.

Μπορούμε να δεχτούμε ότι ούτε αυτές οι συνομιλίες μάς ενδιαφέρουν και δεν μας νοιάζει ως Ευρώπη να τα βρούμε ποτέ ξανά με τη Ρωσία, το οποίο ενδεχομένως για κάποιους έχει μια λογική, δεν εξηγείται γιατί η Κομισιόν να ανακοινώσει κάτι τέτοιο τώρα, μέσα στον Μάιο και να μην περιμένει να ανακοινώσει τις προθέσεις της αργότερα, τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, όταν θα έχουν γεμίσει με φυσικό αέριο οι υπόγειες αποθήκες της Ευρώπης.

Αναρωτιέται κανείς, κλείνουν τη μια αγορά, τη ρωσική, για να «κλείσουν» το μάτι στην πλευρά Τραμπ ότι θα αγοράζουμε από τις ΗΠΑ αέριο και δεν μπορούσαν να περιμένουν μερικές εβδομάδες; Και είναι αυτό διαπραγμάτευση για καλύτερες τιμές ή παράδοση άνευ όρων;

Χθες, με το άκουσμα της είδησης, η τιμή αναφοράς του ευρωπαϊκού φυσικού αερίου στο χρηματιστήριο του Αμστερνταμ ανέβηκε κατά 6%. Η εκτίμηση είναι ότι θα ανέβει και άλλο. Το αέριο του επόμενου χειμώνα θα αποθηκευτεί σε ακριβότερη τιμή από αυτήν που είχε προδιαγραφεί αρχικά, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών και προκαλώντας έμμεσες ανατιμήσεις και στην τιμή του ρεύματος.

Και η απορία μεγαλώνει: πώς γίνεται τη στιγμή που ενώσεις όπως ο ΟΠΕΚ αυξάνουν την παραγωγή πετρελαίου μειώνοντας την τιμή του, η Ευρωπαϊκή Ένωση να κάνει κινήσεις που αυξάνουν τις τιμές του αερίου;

Είναι σαν να βάζουν αυτογκόλ κάθε φορά που πάνε να πέσουν οι τιμές της ενέργειας και να πάρει μια ανάσα η ευρωπαϊκή οικονομία. Και το κάνουν αυτό, αντί να κάνουν το προφανές. Να εξετάσουν μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, με ενδεχόμενο ακόμα και περιορισμού των τελών ρύπων, που επιβαρύνουν με υπέρμετρους φόρους την ευρωπαϊκή οικονομία, να περιορίσουν έστω τα τεράστια κανονιστικά κόστη με τα οποία επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις. Αυτοί επιλέγουν να «μολύνουν» με ακρίβεια ολόκληρη την Ευρώπη.

Πραγματικά, ακόμη και βαλτοί να ήταν οι ευρωπαίοι «αξιωματούχοι» δεν θα επέλεγαν στο χρονικό σημείο όπου βρισκόμαστε να προτείνουν ένα σχέδιο που άμεσα αυξάνει τις τιμές. Κι όμως το έκαναν και αυτό.

Google News ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS

Διαβάστε ακόμη

Άρθρα κατηγορίας