του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Όταν τον Ιούλιο ο πρωθυπουργός είχε επισκεφτεί το υπουργείο Ενέργειας, είχε τότε δηλώσει ότι στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης θα υπάρξουν ανακοινώσεις για μια σειρά θεμάτων, μεταξύ των οποίων και για τα offshore αιολικά.
Έκτοτε φυσικά μεσολάβησαν πολλά, με αποκορύφωμα τις πρωτοφανείς καταστροφές στην Θεσσαλία και την ανάγκη ανασυγκρότησης του κράτους, θέματα τα οποία όπως είναι αναμενόμενο θα μονοπωλήσουν το Σάββατο την ομιλία Μητσοτάκη.
Τα υπεράκτια αιολικά, όπως και πλειάδα άλλων ζητημάτων, είτε περνούν σε δεύτερη μοίρα, είτε δεν πρόκειται να βρουν χώρο μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα. Ακριβώς λοιπόν επειδή η ενεργειακή αγορά αναμένει μήνες τώρα το περιβόητο εθνικό σχέδιο, αλλά σχέδιο δεν βλέπει - ούτε και υπάρχει εικόνα πότε αυτό θα πάρει μπροστά - οι καθυστερήσεις δίνουν χώρο σε νέα σενάρια.
Σύμφωνα με ένα από αυτά, μπορεί τα προσκόμματα από το ΓΕΕΘΑ να έχουν αρθεί, ωστόσο η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, δεν έχει ακόμη αποφασίσει σε ποιες περιοχές θα δώσει το πράσινο φως από το σύνολο όσων έχουν αξιολογηθεί.
Και λέγεται ότι από το διψήφιο αριθμό των πολυγώνων που περιλαμβάνει το συνολικό σχέδιο, τα επαρκώς μελετημένα και χωρίς φόβο να αλλάξουν τα όριά τους, λόγω ενστάσεων είναι πέντε ή έξι.
Τα υπόλοιπα βρίσκονται σε εκκρεμότητα. Εφόσον βρεθεί το κατάλληλο χρονικό παράθυρο μέσα στον Σεπτέμβριο, τότε οι ανακοινώσεις θα αφορούν αυτή την πρώτη ομάδα, αφήνοντας για κάποια άλλη στιγμή στο μέλλον τις υπόλοιπες. Τίποτα πάντως από τα παραπάνω δεν φαίνεται να έχει ακόμη κλειδώσει, χωρίς αυτό να εμποδίζει την συνέχιση των ζυμώσεων και των επαφών της ΕΔΕΥΕΠ στο εξωτερικό.
Τις προηγούμενες ημέρες η ηγεσία της, μαζί με φορείς και εταιρείες του χώρου, βρέθηκαν στην Νορβηγία, προσκεκλημένοι του γερμανικού κολοσσού της RWE, ο οποίος και τους παρουσίασε την νέα του πλωτή ανεμογεννήτρια στην περιοχή όπου η κυβέρνηση του Οσλο σχεδιάζει να χωροθετήσει νέα offshore πάρκα.
Στο ταξίδι συμμετείχαν από ελληνικής πλευράς στελέχη της ΡΑΑΕΥ, καθώς και της HelleniqEnergy, η οποία έχει συνάψει κοινοπραξία με τον γερμανικό κολοσσό για την από κοινού κάθοδο στους επικείμενους διαγωνισμούς της ΕΔΕΥ, οι οποίοι αφορούν την ανάπτυξη 1,9 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, σύμφωνα με την τελευταία εκδοχή του ΕΣΕΚ. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στην ίδια εκδήλωση έδωσαν το παρών τους αποστολές από την Γαλλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Βρετανία και τις ΗΠΑ.
Παρατηρητής της κοσμογονίας
Οι επαφές της ΕΔΕΥΕΠ με ξένους παίκτες και δυνητικούς συμμετέχοντες στους διαγωνισμούς που θα προκηρυχθούν τους επόμενους μήνες, ασφαλώς και επιβάλλονται, ωστόσο τα ερωτήματα ως προς το πότε θα εξαγγελθεί το εθνικό σχέδιο παραμένουν.
Εως τότε η Ελλάδα θα συνεχίσει να παρατηρεί αμέτοχη, χωρίς να συμμετέχει στο μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι, τις κινήσεις και εξαγγελίες τρίτων, όπως της RWE στην Νορβηγία, την προκήρυξη τον Ιούλιο του μεγαλύτερου διαγωνισμού, ύψους 7 GW, που έχει γίνει ποτέ στην Γερμανία ή νωρίτερα φέτος, την ξέφρενη επενδυτική κούρσα σε Βέλγιο, Δανία, Πορτογαλία, Πολωνία και Λιθουανία.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα σενάρια. Ένα εξ αυτών θέλει, ακριβώς επειδή το θέμα της ενέργειας ήταν και παραμένει ψηλά στην ατζέντα του Πρωθυπουργού, πιθανώς να θέλει ο ίδιος να προβεί σε ανακοινώσεις για τα offshore πάρκα, όπως είχε αναφέρει κατά την συνάντηση του, τον Ιούλιο, στην Μεσογείων, με τον Θόδωρο Σκυλακάκη.
Εφόσον είναι έτσι, ακριβώς επειδή το κυρίαρχο θέμα των εξαγγελιών του στην Θεσσαλονίκη θα αφορά την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας, η ανακοίνωση του εθνικού σχεδίου μετατίθεται κι άλλο προς τα πίσω. Κινδυνεύει ωστόσο όσο αυτή καθυστερεί, να σταλεί αρνητικό μήνυμα στους ξένους επενδυτές, οι οποίοι έχουν κάνει σαφές το ενδιαφέρον τους για το νέο παιχνίδι των offshore στην Ελλάδα, την τελευταία κλειστή αγορά της Μεσογείου.
Σε αυτή την φάση βρίσκεται η υπόθεση με το εθνικό σχέδιο για τα υπεράκτια πάρκα, τα οποία χρόνια τώρα λέγεται ότι είναι ικανό να προσελκύσει επενδύσεις ύψους 6 δισ ευρώ. Όσο για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, θυμίζουμε ότι η κατεύθυνσή της δεν έχει αλλάξει. Κινείται στην λογική ότι ναι μεν οι περιορισμοί του ΓΕΕΘΑ έχουν μειώσει την έκταση των προτεινόμενων περιοχών και «κόψει» για εθνικούς λόγους κάποια τμήματα στα όρια των έξι ναυτικών μιλίων, ωστόσο η «φάση 1» πρέπει να περιλαμβάνει μια πλειάδα θαλάσσιων πολυγώνων, πανελλαδικά. Από τα ανατολικά της Εύβοιας μέχρι τις Κυκλάδες και από την Κρήτη έως τα Δωδεκάνησα, χωρίς τα σημεία αυτά να είναι τα ίδια με εκείνα του αρχικού σχεδιασμού. Και πέρα από τα πιλοτικά έργα, ο στόχος είναι να προκηρυχθούν ανταγωνιστικές διαδικασίες για έργα συνολικής ισχύος 1,9 GW μέχρι το 2030. Έτσι μόνο θα διατηρηθεί ισχυρό και θα ενισχυθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον.
Τα μικρότερα φυσικά θαλάσσια οικόπεδα μεταφράζονται και σε μικρότερα έργα, όχι όπως εκείνα που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια στην Βόρεια Θάλασσα και την Βαλτική. Αυτό με την σειρά του καθιστά ακόμη πιο απαιτητική την δουλειά για τους επενδυτές, οι οποίοι θα πρέπει να τεκμηριώσουν από τις μελέτες κόστους – οφέλους την οικονομικότητα των προτεινόμενων έργων.
Εν αναμονή του πρώτου διαγωνισμού παραχωρήσεων, όποτε αυτός γίνει (βάσει του σχεδιασμού τοποθετείται το 2027), έχουν συγκροτηθεί εδώ και καιρό τα πρώτα επιχειρηματικά σχήματα. Εκτός της RWE με τη HELLENiQ ENERGY, συνεργασίες έχουν συνάψει η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με την Ocean Winds (κοινοπραξία της πορτογαλικής EDPR και της γαλλικής Engie), η Mytilineos με τη δανέζικη Copenhagen Offshore Partners, η Motor Oil με την Abu Dhabi Future Energy Company (Masdar) και η Iντρακάτ με την Parkwind.
quote>
