Η παραγωγή μπαταριών έχει φτάσει σε ετήσια κλίμακα terawatt-hour, με έναν εντυπωσιακό ρυθμό που σύντομα θα μπορούσε να υποστηρίξει εφεδρεία ηλεκτρικών συστημάτων για πολλές ημέρες. Προς το παρόν, οι εγκαταστάσεις μπαταριών στις ΗΠΑ απέχουν πολύ από το απαιτούμενο για εφεδρεία σε επίπεδο δικτύου, ενώ το 80% έως 90% των μπαταριών βρίσκεται σε οχήματα ή σπίτια και σπάνια συνδέεται με το δίκτυο.
Αυτή η ανισορροπία αρχίζει να αλλάζει. Το πρόγραμμα Connected Solutions στη βορειοανατολική Αμερική ήδη συνδέει περισσότερες από 70.000 οικιακές και εμπορικές μπαταρίες, ενώ η Κίνα εξετάζει ένα δίκτυο σχεδόν 1 TWh μέσω της τεχνολογίας vehicle-to-grid. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αξιοποιούσαν τα 300 εκατομμύρια επιβατικά τους οχήματα, με μέσο όρο 100 kWh το καθένα, το αποτέλεσμα θα ήταν περίπου 30 TWh κινητής αποθήκευσης. Με την ετήσια κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στις ΗΠΑ να ανέρχεται σε περίπου 4.300 TWh, αυτό αντιστοιχεί σχεδόν σε τρεις ημέρες εφεδρείας, παρκαρισμένες σε αυλές και χώρους στάθμευσης.
Στην Καλιφόρνια, οι οικιακές μπαταρίες αναμένεται να φτάσουν σχεδόν τα 4 GW ισχύος έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Με μέση διάρκεια περίπου 2,5 ώρες, αυτό μεταφράζεται σε περίπου 10 GWh αποθηκευμένης ενέργειας, κλίμακα συγκρίσιμη με πολλά εργοστάσια φυσικού αερίου. Οι ρυθμιστικές αρχές της Πολιτείας το έχουν ήδη προσέξει.
Το πρόγραμμα Demand Side Grid Support (DSGS), που ξεκίνησε το 2022, πληρώνει τα νοικοκυριά ώστε να μοιράζονται μέρος της αποθήκευσης πίσω από τον μετρητή τους κατά τις ώρες υψηλών τιμών και σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. Σύμφωνα με νέα ανάλυση του Brattle Group («The Demand Side Grid Support Program: An Assessment of Scale and Value»), το DSGS έχει ήδη εγγράψει 700 MW χωρητικότητας μπαταριών —ισοδύναμο με ένα μεγάλο εργοστάσιο φυσικού αερίου— και θα μπορούσε να διπλασιαστεί σχεδόν στα 1.300 MW έως το 2028.
Η μοντελοποίηση της Brattle δείχνει ότι μεταξύ 2025 και 2028 το πρόγραμμα θα κοστίσει περίπου 196 εκατ. δολάρια, αλλά θα αποφέρει οφέλη 223–402 εκατ. δολαρίων, παράγοντας καθαρή εξοικονόμηση έως 206 εκατ. δολάρια. Τα οφέλη προέρχονται από ισχύ και ενέργεια που παρέχεται κατά τη διάρκεια των 35 πιο ακριβών «ενεργειακών γεγονότων» στο δίκτυο της Καλιφόρνια —ώρες που διαφορετικά θα καλύπτονταν από δαπανηρά, υψηλών εκπομπών εργοστάσια φυσικού αερίου αιχμής.
Ένα τέτοιο γεγονός σημειώθηκε στις 27 Ιουνίου 2024, όταν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο δίκτυο ενεργοποίησε τον κατανεμημένο στόλο μπαταριών της Tesla Energy. Η παραγωγή εκτινάχθηκε από το μηδέν σχεδόν στο 70% της εγγεγραμμένης χωρητικότητας μέσα σε μόλις δύο ώρες, αναδεικνύοντας την ευελιξία των οικιακών μπαταριών.
Από το 2025, τα καθορισμένα γεγονότα DSGS θα ενεργοποιούνται όταν η ημερήσια χονδρική τιμή ενέργειας που δημοσιεύει ο California Independent System Operator (CAISO) υπερβαίνει τα 200 δολ./MWh ή κατά τη διάρκεια γενικευμένων εκτάκτων αναγκών. Τα νοικοκυριά που συμμετέχουν κερδίζουν ετήσιες πληρωμές ισχύος από 62,10 έως 82,80 δολάρια ανά κιλοβάτ, ανάλογα με την πραγματική ισχύ που παρέχεται στο δίκτυο. Περίπου το 90% του συνολικού κόστους του προγράμματος είναι αυτές οι πληρωμές προς τους συμμετέχοντες, με το υπόλοιπο να καλύπτει τη διαχείριση.
Συνολικά, η Brattle εκτιμά ότι πληρωμές 178 εκατ. δολαρίων προς τους ιδιοκτήτες σπιτιών θα αντισταθμίσουν 220–399 εκατ. δολάρια που διαφορετικά θα κατευθύνονταν σε ιδιοκτήτες εργοστασίων φυσικού αερίου.
Στις 29 Ιουλίου 2025, η Καλιφόρνια πραγματοποίησε το μεγαλύτερο τεστ εικονικού εργοστασίου στον κόσμο. Περισσότερες από 100.000 κατανεμημένες μπαταρίες διατήρησαν μέση παραγωγή 539 MW για δύο ώρες. Οι μονάδες της Tesla παρείχαν 459 MW και άλλοι κατασκευαστές 81 MW. Η Sunrun διαχειρίστηκε το 68% του στόλου, η Tesla Energy άλλα 174 MW, ενώ οι υπόλοιπες ποσότητες διανεμήθηκαν σε μικρότερους aggregators.
Η συνδυασμένη ισχύς μείωσε περίπου κατά 1,9% τη μέγιστη ζήτηση της Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια του συμβάντος. Πρόκειται για ισχύ που συνήθως παρέχουν εργοστάσια φυσικού αερίου αιχμής, τα οποία συχνά κοστίζουν αρκετές εκατοντάδες δολάρια ανά MWh, και ορισμένες φορές χιλιάδες, σε σύγκριση με τις μέσες χονδρικές τιμές των 20–80 δολ./MWh.
Τα πρώτα εικονικά εργοστάσια εγκαινιάστηκαν από τη sonnen το 2018 στη Γερμανία και αναγνωρίστηκαν αργότερα στις ΗΠΑ, όταν ο New England Independent System Operator ενέκρινε εγκατάσταση 5 MW της Sunrun.
Πηγή: pv-magazine
