Για υπερ - φιλόδοξη στοχοθεσία, “που δε βγαίνει”, ειδικά για τις ΑΠΕ, με βάση και τη μέχρι τώρα εμπειρία, κάνουν λόγο πηγές της αγοράς, εστιάζοντας στη διαδικασία των διαγωνισμών για την αποθήκευση.
“Ποτέ τα ΕΣΕΚ δεν υλοποιούνται στην πράξη” αναφέρουν παράγοντες με γνώση τονίζοντας ότι οι στόχοι για την εγκατάσταση υποδομών αποθήκευσης είναι δύσκολα επιτεύξιμη. “Ο στόχος έχει πάει στα 4,7 GW. Είναι αισιόδοξο όπως ήταν το 1,7GW πριν” προσθέτουν με έμφαση ενώ τονίζουν ότι σε σχέση με τα έργα ΑΠΕ “βάζουμε μη ρεαλιστικούς χρόνους όταν λέμε ότι θα γίνονται 5 μήνες όταν θέλεις 2 χρόνια”.
Να σημειωθεί τα 12 πρώτα έργα του πρώτου διαγωνισμού, συνολικής ισχύος 411 MW, θα πρέπει, με βάση το σχετικό χρονοδιάγραμμα να μπουν στην “πρίζα” το Σεπτέμβριο του 2025, κάτι που όμως εκτιμάται ότι είναι ανέφικτο.
Βασικές αιτίες για το ότι η πρόβλεψη, για να μπουν υποδομές μπαταριών, σε λειτουργία τον Σεπτέμβριο, είναι φιλόδοξη αφορούν το αδειοδοτικό πλαίσιο και τις συνδεδεμένες διαδικασίες προμηθειών, έργων κτλ. Συγκεκριμένα από το σημείο που ένας επενδυτής ζητά όρους σύνδεσης από τον ΑΔΜΗΕ, μέχρι να υπογράψει τη σχετική σύμβαση μεσολαβούν χρονοβόρες διαδικασίες (έγκριση σύνδεσης, έκδοση του πιστοποιητικού καταλληλότητας, υποδομές στο δίκτυο κτλ), ενώ "αιμορραγεί" και με τις εγγυητικές της τάξης των 5 εκατ. ανά έργο. Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με την υπογραφή της σύμβασης, που είναι απαραίτητη ώστε το έργο να έχει συγκεκριμένη ταυτότητα και άρα να είναι ξεκάθαρα τα αναγκαία χαρακτηριστικά για τα σύνοδα έργα, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις του πρώτου διαγωνισμού, έφτασε και τα δυο χρόνια.
Εν τω μεταξύ η παραγγελία μπαταρίας θέλει 1 χρόνο κάτι που μπορεί να γίνει μόνο εάν, όπως αναφέρει η αγορά, "έχεις τη σύμβαση στο “χέρι”. “Αν δεν πάρεις τη σύμβαση της σύνδεσης δεν ξέρεις επακριβώς τα τεχνικά χαρακτηριστικά” αναφέρουν πηγές της αγοράς που σημειώνουν ότι “μια μπαταρία στην Κίνα, που κυριαρχεί στην παραγωγή, κάνει 30-40 εκατ. Άρα, όπως αναφέρεται, “είναι μια σεβαστή παραγγελία για την οποία θα πρέπει να ξέρεις τεχνικά δεδομένα. Τα τεχνικά παζάρια είναι για 3 μήνες, Πρέπει, όμως, να τη βάλεις αμέσως στο δίκτυο για να είναι φρέσκια, μια και οι μπαταρίες έχουν τη βέλτιστη απόδοση όταν είναι “της κούτας”, τονίζεται σχετικά. Άρα με δεδομένες τις καθυστερήσεις η όλη διαδικασία έχει ρίσκα. Κι όλα αυτά με την ασφυκτική προθεσμία και τη δαμόκλειο σπάθη ότι θα πρέπει να μπει στο σύστημα το Σεπτέμβριο”.
Εφόσον, πάντως, δοθούν σχετικές παρατάσεις εκτιμάται ότι τα έργα που είναι να ενταχθούν στο σύστημα το Σεπτέμβριο θα μπουν στην “πρίζα” τέλος 2025 αρχές 2026 θα μπουν στο σύστημα.
Πάντως με δεδομένα ότι μια μπαταρία έχει χρόνο ζωής τα 10 χρόνια ανάλογα με τον κύκλο φόρτισης εκφόρτισης υπάρχει δυσκολία στις αποσβέσεις. “Οι διαγωνισμοί με τις εγγυημένες τιμές έχουν χειρότερες προβλέψεις τιμών, αλλά έχεις βεβαιότητες” αναφέρεται σχετικά από την αγορά, που ωστόσο ασκεί κριτική για πτυχές των προκηρύξεων. “Πώς εξασφαλίζεις το δάνειο όταν δεν υπάρχει επένδυση. Καλά έκανε το ΥΠΕΝ κι έβαλε όρους αυστηρούς μια και μπαίνουν καιροσκόποι για να πάρουν άδειες και να πουλήσουν. Πώς, όμως, θα δείξουμε ότι έχουμε τα κεφάλαια, όταν πχ συχνά δε γίνονται δεκτοί ως εχέγγυα οι ισολογισμοί, ή τα ίδια κεφάλαια, αλλά απαιτούνται δεσμεύσεις κεφαλαίων στην τράπεζα;” αναφέρουν κύκλοι της αγοράς.
Σε σχέση, δε, με τις merchant τιμές, δηλαδή αυτές που θα παίρνουν οι υποδομές αποθήκευσης από τη διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο Ενέργειας, κι όχι από εγγυημένες ταρίφες, αναφέρουν ότι εκτιμάται ότι θα είναι καλύτερες από τις τιμές από 40- 69 ευρώ ανά MW των μέχρι τώρα διαγωνισμών. Ωστόσο τονίζουν ότι με το διαγωνισμό κάθε επένδυση έχει ξεκάθαρο ορίζοντα και χρηματοδότηση μια και βλέπει ο κάθε επενδυτής αλλά και η τράπεζα τι θα πάρει από έσοδα. “Οι τράπεζες σε εμπορικές τιμές πολύ επιφυλακτικές” συμπληρώνουν τονίζοντας ότι στις μπαταρίες, όπως και σε όλο το φάσμα των ΑΠΕ, μπαίνει σε ρότα ένα πλάνο συγκέντρωσης, με τους μεγάλους καθετοποιημένους να κυριαρχούν.
